Blog roku 2005

Dziękuję…

Dziękuję!
Za nogi, które mnie niosą tam gdzie pomyślę, za oczy które widzą wszystkie te cuda i sterują nogami jak i gdzie skoczyć, za ten las… i że go słyszę, za to wszystko za co nie muszę jeszcze płacić, i że się jeszcze wzruszam…
Dziękuję!

W lesie, gdzie nie spodziewałem się spotkać nikogo i niczego, gdzie pozarastały drogi.  Góra  „nie ukrzyżowana” ale opisana, dla wszystkich którzy zechcą tu trafić, wiedząc lub nie czego szukają…

  

Dodaj komentarz

HTML

  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.
  • Adresy internetowe są automatycznie zamieniane w odnośniki, które można kliknąć.

Plain text

  • Znaki końca linii i akapitu dodawane są automatycznie.
CAPTCHA
Udowodnij że nie jesteś robotem!
   ___     ___    ____     ___    _  _   
( _ ) ( _ ) | ___| ( _ ) | || |
/ _ \ / _ \ |___ \ / _ \ | || |_
| (_) | | (_) | ___) | | (_) | |__ _|
\___/ \___/ |____/ \___/ |_|
Wpisz kod z ASCII art.

Komentarze

Komentarze: