jak patrze na te zdjecia to czuje zapach sniegu…cudownie jest miec pory roku i czuc te malenkosci i wielkie rzeczy i umiejetnosc bycia dzieckiem w ciele doroslego dziekuje ze moge ogladac takie obrazy dzieki Panu
Jest cudnie tak sobie obcować z śnieżną bielą w powiększeniu, pomarzyć i zrekompensować sobie braki mazowieckie … U nas wszystko już udeptane, zabłocone i zszarzałe. Podobno za kilka dni wszystko nam się wytopi i zostaną tylko Twoje, Waldku, białe ‘dziedziny’ do kontemplacji prawdziwej zimy.
Jak patrzę na nie chciałabym się zaraz znależć w takim miejscu, uspokaja mnie, przywodzi wspomnienia z młodości, jest blaskiem w tej naszej codziennej szarości życia, pobyt dla mnie w takim miejscu napawa chęcią życia, optymizmem. Moje gratulacje piękne ujęcie.
Onet nagradza Twoją umiejętność patrzenia i zapamiętywania.Myślę, że Twoi wierni „oglądacze” też Cię wyróżniają.Nie chciałeś zburzyć harmonii, niezwykłości obrazu, który wymalowała zimna natura.Mam nadzieję, że w tej niewinności bieli Ty jesteś ostrożny.Pozdrawiam ciepło.
Fantastyczna plastyka i głębiaPrzestrzeń w 6 wymiarachten czwarty to mróz,ten piąty to dźwięk,ten szósty to zapach i jeszcze dotyk wiatru i słońca.Uwielbiam fotki „pod światło”
Oto doczekałeś się dnia, że mogłeś przypiąć narty, te lepsze, które dają wolność i przestrzeń. Dotarłeś do bram twojej ulubionej bajki. Boisz się, że za chwilę czar pryśnie, że to iluzja. Robisz zdjęcia by ktoś ci uwierzył, ale nie potrafisz zrobić takiego, na którym byłoby widać to co tobie zdawalo się że widzisz. Wchodzisz delikatnie, by nie strącić misternej dekoracji…
nie ma nic piekniejszego w zimie jak mrozowe liscie(brakuje mi jeszcze tylko ich metalicznego brzeku na wietrze) Ubolewam nad brakiem widoku uwiezionego w szkle strumyka ktory powoli i mozolnie usiluje wydostac chocby swoj przytlumiony szmer
Też bym chciała dotrzeć do bram swojej bajki W wielu miejscach sfotografowanych przez Ciebie byłam osobiście,ale zdjęcia są fenomenalne. Do Siego Roku życzę Ps mam nadzieję, że się nie pogniewasz jesli dodam Cię do linków w swoim blogu : pozdrawiam
u mnie wlasnie sie zaczal 2009, ach zeby jeszcze w takiej scenerii…Dziekuje za ostatni rok i wszystkie poprzednie.Zycze Panu na kazda z por nowego roku drog, szlakow i sciezek prowadzacych do wzruszen,odkryc i cichych radosci.
Jakby miliony zimowych świetlików spadły ze śniegiem i zamieszkały w lesie … Naprawdę bajeczny jest świat widziany Twoim, Czado, obiektywem. Trzeba będzie kiedyś przypiąć narty i potuptać ścieżkami po Rymanowie, Zawadce i Króliku, itp. miejscach, które nie tylko wiosną zapierają dech w piersiach. Powodzenia i pasji w Nowym 2009 Roku !
Zdjęcia cudowne, z duszą. Mnóstwo nostalgii, wrażliwości i piękna. Moment ciszy i zatrzymania w pędzącym świecie. Powrót do czasów dzieciństwa- zapachu skoszonej trawy, ciepłego mleka z pianą, uważnego chodzenia po ściernisku, wieczornego pohukiwania sowy i porannego piania koguta. Smaku soczystych jabłek, dzikich jeżyn ze śmietaną i babcinego masła, czy drożdżowego placka… Nie da się opisać ile prostych wzruszeń i emocji dało mi zapoznanie się z Twoimi chwilami zatrzymanymi w kadrze… Dziękuję za szczerość przekazu.
a ja znó cholernie tęsknię, do tych krajobrazó, do wyjazdów, do ucieczki od codzienności, dzięki tym zdjęciom mam choć namiastkę tych pragnień. Twój blog jest jak nałóg, zaglądam tu codziennie i nie moge przestać. Pozdrawiam.
Piekne zdjecia. Ja nie umiem takich. O…. takie umiem: http://picasaweb.google.com/emjarek. Ale mi sie nie podobaja. Pisalem kiedys do Ciebie gratulujac bloga. No to jeszcze raz gratuluje. A snieg to z tego roku? Aha… i jeszcze podoba mi sie taki pachnacy pseudonim osoby piszacej tutaj komentarze: „Kawowa Julia”. Ale ladne. Wszystko mi sie tu podoba.I wszystkiego dobrego w Nowym Roku. A na dzis wieczor- wina w purpurowej filizance.
Rozbrajasz, zadziwiasz, sprawiasz ze internet staje sie oknem na swiat. W przeddzien ostatniego dnia starego roku- opanowal mnie nieopisany smutek. Ucieklam, schowalam sie przed swiatem, zamilklam- a tutaj czekala na mnie totalna wolnosc. Mysli, zachowan, skojarzen, wolnosc naznaczona tesknota za tym co tak bardzo daleko. I jakze przemilczec? I jakze nie podziekowac? Dziekuje ….
Bardzo często zaglądam na blog aby popatrzeć na piękne zdjęcia i po prostu poprawić sobie humor….cieszę się , że pokazuje Pan tak ładne widoki innym którzy może nigdy by tego nie zobaczyli. Pozdrawiam Jagoda
Pokazujesz Nam świat,który sama bym nie mogła zobaczyć, a ,jest cudowny.A z tym różem?no cóż każdy ma jakieś skojarzenia dla mnie to cudowna poświata coś w rodzaju zorzy polarnej, obraz którego nigdy nie mogłabym ujrzeć a widzę.Dzięki Waldku.
I cos jeszcze mi sie nasunelo. Tutaj patrzac na ten roz- czuje sie tak, jakbym na chwile przeniosla sie do Baroku. Roz Baroku. Tak, to wlasnie ta nazwa.
Ten roz jest piekny, pudrowy. Jak platki sniegu, ktore pokrywja drzewa. Taki roz pachnie delikatnoscia i czyms, co bylo kiedys. Rymanow Zdroj …mile wspomnienia. A w Nowym Roku zycze zdrowia, kondycji ( do kolejnych biegow i zawodow) , najpiekniejszej przyrody, ktora spotykasz na drogach w czasie swoich wedrowek i radosci- prawdziwej i rodzinnej. Pozdrawiam serdecznie!
Niekoniecznie:) W każdych „polskich” górach zima jest piękna i wygląda podobnie, takie zimy jak tu na zdjęciach w moich rejonach są normą, (oprócz dwóch nieudanych zim 2006/07 i 2007/08).
Różowa magia … 8)) Waldku, złapałeś chwilę jak płochliwego motyla … Nie wierzę własnym zmysłom, że udało Ci się uchwycić tak niesamowitą poświatę, jakby nie z tej pory roku … to ukryte ciepło zimy …
Niech Nowy 2009 Rok bedzie piekny, pelen zdrowia i radosci! I niech wreszcie spadnie teraz snieg, abys mogl przypiac narty i pojechac tam, gdzie chcesz. A my spokojnie poczekamy na kolejne fotografie. Pozdrawiam serdecznie i jeszcze swiatecznie!
Udana, świąteczna i noworoczna pocztówka ) … ach, ten cudny Beskid Niski ! Życzmy sobie jeszcze wielu tak cudownych widoków, chwil i wzruszeń w nadchodzącym czasie na Twoim, Waldku, blogu. Niech natchnienie i fantazja Ciebie nie opuszcza. Zdrowia i pomyślności w Nowym 2009 Roku !
U mnie -20C. Nie da sie nawet odsniezyc, bo wszedzie jest gruba warstwa lodu. No, ale te widoki, ktore Ty nam tutaj objawiasz ( bo to nie jest zwyczajne „pokazanie zdjecia” to jest objawienie) to cudenko. Najprawdziwsze piekno! I niech tak bedzie zawsze! Do konca swiata i jeden dzien dluzej!
Z okazji Świąt Bożego Narodzeniażyczę Wam wszystkich marzeń spełnieniaSmacznego karpika,tłustego śledzika,barszczyku czerwonego,a pod choinką prezentu pięknego.Dużo szczęścia, zdrowia i radościżyczy…Domini93
Piękne odcienie błękitu, te na niebie i te na ziemi…Lubię takie…Świąt radosnych ,rodzinnych, pełnych ciepła i wzruszeń…A Nowy Rok niech przyniesie same dobre chwile…Tobie i Twoim wirtualnym Gościom.
Jakże smutne jest to,ze fotografia tak zpowszedniała i traktowana jest troche „per noga”,Twoje pejzarze są godne niejednego albumu!pozdrawiam i dzieki za radość dla oka.mr
Przekraczając bramę świerków jakby wstępowało się do krainy Królowej Śniegu… pięknie tam Waldku gdzie byłeś. Wycieczka musiała być wspaniała, a świerki robią niesamowite wrażenie – prawdziwe olbrzymy na starży zachwytów.Chciałoby się życzyć Wszystkim takich właśnie Świąt… puchatch, białych, cichych… z mrozem, co szczypie po nosach i z anielską kolędą, co w sercach gra. Lecz najważniejsze, by były to Święta radosne, z bliskimi przy jednym stole. A w Nowym Roku życzę Wam wewnętrznej siły i wszelkiej pomyślności, niech w Waszch sercach miłość zawsze gości.
Jak cudny jest ten świerkowy świat, jak z bajki ) U Ciebie, Waldku, Święta już mają białe tło … a u mnie jeszcze wszystko w jesiennym błocie. Bezkrólewie … pan i władca tej pory roku gdzieś się zawieruszył i błądzi po Beskidzie i Bieszczadach ? Niech więc pada śnieg i przyniesie nam puszystą, bielutką kołderkę na Wigilię i dużo zdrowia, pogody ducha i ciepła rodzinnego. Wszystkiego najlepszego !
Przepiekne drzewka, swiatecznie ubrane w biel. Magia Swiat trwa. A u mnie snieg wielki, mroz ogromny ( -20C ) i tylko patrzec za pierwsza gwiazdka nam zostalo. Pozdrawiam swiatecznie i Swiat dobrych zycze!
tak jak Ty interesuję się zawodowym zdobieniem dłoni. Czy już byłaś na kursie o kosmetyce? Ja chodziłam tu: http://szkolenia.kosmetyka.eu/ powiem że było doskonale, dzięki szkoleniu widzę, że bardzo dużo skorzystałam!
Ci którzy z ziemi wyrośli są jak te drzewa i krzewy… Ci którzy mogą wszystko kupić… ech… ostatnio upodobali sobie leśne i polne drogi, ścieżki, szlaki. Trawa, miejscami mech, latami zapuszczały tam korzenie by położyć się dywanem pod stopami wędrującego. Protektory opon terenowych motycykli, quadów i aut, robią z nich błotną miazgę w ułamku sekund… im piękniejsza była ścieżka, tym dziksza satysfakcja…
smutna to prawda… ludzie nie potrafia patrzec, dostrzegac piekna… kiedys wyrazilam swoja opinie o przeroznego typu pojazdach na gorskich sciezkach i uslyszalam odpowiedz – przeciez to tylko las…
Cosik mi się widzi, co by to była Cergowa uoglondana, po mojemu, od zadu z Bałucianki aalbo trochu na skuśke …? Syrce i łocy mnie bolom patseć na to cudo i cytoć, co się, Panocku, na świecie wyrabia, hej !
Twoje obrazy i refleksje, Waldku, są jak te polne ścieżki, mchami, trawami porosłe … Docenić ich wartość i piękno mogą tylko ludzie z „tej samej gliny”. Nie daje mi spokoju powiedzenie: ‘perły przed wieprze’ … bo, czy homo erectus pochyli się nad wątłą roślinką ? Nasze gaje i ruczaje nie dla niego … dla niego szum samochodów.Liczy się tylko koryto i genetyczna nieśmiertelność. Tylko czy wieprze na swych kładach zawsze muszą być górą ? Kiedy wreszcie nasze Prawo dostrzeże ten ‘rozjechany’ problem ? Pamiętajmy, że pitekantropus był kanibalem … 8-[[
To bardzo dobrze ,że są ludzie patrzący na przyrode podobnie jak ja.Też zauważam te bezmyślne niszczenie przez ostatnio bardzo modne kłady.Jest to wielki szpan – młodzieńcy na swych szalejacych maszynach są bardziej interesujący.Nie intelekt,wiadmości czy dobre maniery ale byle głośniej,byle szybciej i bez zahamowań .No cóż dom nie zawsze wpaja zdrowe zasady, szkoła od dawna nie wychowuje /bo jak twierdzi ma tylko nauczać/ a telewizja zamula,rozdrażnia i wszystko co najgorsze – a takie ma możliwości szkoda,że nie chce z nich korzystać dla dobra nas wszystkich.Ale dzięki za to ,że jestes,że pokazujesz to co piękne i tak trzymaj.Gratuluje zdjęcie piękne – ja też fotografuje.Wesołych Świąt!!!!!!!!
POGODNYCH ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA W MIŁEJ RODZINNEJ ATMOSFERZE,NIECH SZCZĘŚCIE, ZDROWIE I DOBROBYT WAS NIE OMINIE A GÓRSKIE BEZDROŻA NIECH BĘDĄ DALEJ BEZDROŻAMI A NOWY ROK NIECH PRZYNIESIE RADOŚĆ I ZADOWOLENIE. ŻYCZĘ AUTOROWI TYCH PIĘKNYCH UJĘĆ NATURY I WSZYSTKIM ODWIEDZAJĄCYM „PEJZAŻE KARPACKIE” I NASZE BIESZCZADY.
I jak mozna ominac takie miejsce? Jak nie przystanac? Teraz w szale zakupow, huku megafonowych piosenek swiatecznych, ozdob i zlocen- warto przyjsc tutaj i odetchnac przyroda. Cudowna, piekna, nasza. Dziekuje Waldku- za wszystko. W sumie za caly rok pelen wrazen. Wracam tez do Twojej ksiazki, bo znow zaczynam tesknic za ojczyzna. I tak – kazdego roku ….
U góry jest pasek kalibracyjny 1%, 2%, 3% itp. Jeżeli prostokąt z napisem 3% różni się od czarnego tła wtedy jasność monitora ustawiona jest właściwie i wszystko jest czytelne. 1% powinien zlewać się z tłem. Tekst celowo jest ciemniejszy by nie dominował nad zdjęciami. Tło musi być obojętne kolorystycznie. Mogłoby być szare, ale tekst wtedy musiałby być kolorowy co zupełnie mi nie odpowiada. Pozdrawiam.
Robisz wspaniałe zdjęcia.Szczególnie podobały mi się ukazujące zimę w górach z okresu Świąt.Natomiast zupelnie nieczytelne są podpisy na czarnym tle,jak i wypowiedzi innych internautów na temat Twojego blogu.Może zmienisz to czarne tło?
Piękne zdjęcia , a ich czarno-biały charakterczyni te widoki nieomal dokumentalnymi.Przyglądając się tym majestatycznym górom i zwiewnym chmurkom możnadoznać wrażenia jakby się uczestniczyłow wyprawie na szczyty gór.pozdrawiamRobert
Piękne zdjęcia , a ich czarno-biały charakterczyni te widoki nieomal dokumentalnymi.Przyglądając się tym majestatycznym górom i zwiewnym chmurkom możnadoznać wrażenia jakby się uczestniczyłow wyprawie na szczyty gór.pozdrawiamRobert
No tak, troche powojenne, nie wiem czemu tak robisz, ale sprzęt i technika jest …no klękajcie narody! Pozwól że wyśle Ci zdjęcia też Tatr, tylko widziane okiem Minolty Z5 i wieśniaka, o 7- mej rano,mniej-więcej 80 kilo od nich (Tatr, Pisarzowa) koło Limanowej, fota robiona koło domu (wyżej nie mieszkam…na zoomie jakieś 8/9 …długo czekałem na takie „cuś” , wyśle Ci na e-maila…i też czuje sie to co TY! Trzeba kłaść ukłony przed nimi…odpisz na upalny@poczta.onet.pl??????
W wielu miejscach sfotografowanych przez Ciebie byłam osobiście,ale zdjęcia są fenomenalne. Do Siego Roku życzę 
~jola50
1 Styczeń 2010 16:16
Aż się chce dotknąć , wyciągam rękę a tu ekran…Zazdroszę Panu tej przygody z naturą.Jutro wybiorę się nad morze i poklikam…
~mahgusta
28 Wrzesień 2009 16:09
jak patrze na te zdjecia to czuje zapach sniegu…cudownie jest miec pory roku i czuc te malenkosci i wielkie rzeczy i umiejetnosc bycia dzieckiem w ciele doroslego dziekuje ze moge ogladac takie obrazy dzieki Panu
~GOS
22 Marzec 2009 12:08
przepiękne,NATURA TO KLEJNOT,lecz ujrzenie go wymaga MIŁOŚCI
~Carrmelita
18 Styczeń 2009 17:09
Jest cudnie tak sobie obcować z śnieżną bielą w powiększeniu, pomarzyć i zrekompensować sobie braki mazowieckie … U nas wszystko już udeptane, zabłocone i zszarzałe. Podobno za kilka dni wszystko nam się wytopi i zostaną tylko Twoje, Waldku, białe ‘dziedziny’ do kontemplacji prawdziwej zimy.
~netka
10 Styczeń 2009 13:51
piękna biel rozświetla jasność
~beata
10 Styczeń 2009 11:39
bajka takiej zimy nie widzialam dwa lata
milusinka11@onet.eu
10 Styczeń 2009 10:00
bajka
~Ama
9 Styczeń 2009 18:11
…wzdycham i patrzę i nasycam oczy przy cieplutkim kaloryferze…przepiękne…dziękuję
~Bożena
8 Styczeń 2009 23:50
Jak patrzę na nie chciałabym się zaraz znależć w takim miejscu, uspokaja mnie, przywodzi wspomnienia z młodości, jest blaskiem w tej naszej codziennej szarości życia, pobyt dla mnie w takim miejscu napawa chęcią życia, optymizmem. Moje gratulacje piękne ujęcie.
~A.W.
8 Styczeń 2009 21:41
Przepięknie …i tyle
~Alina
8 Styczeń 2009 06:59
Onet nagradza Twoją umiejętność patrzenia i zapamiętywania.Myślę, że Twoi wierni „oglądacze” też Cię wyróżniają.Nie chciałeś zburzyć harmonii, niezwykłości obrazu, który wymalowała zimna natura.Mam nadzieję, że w tej niewinności bieli Ty jesteś ostrożny.Pozdrawiam ciepło.
~Pasia
6 Styczeń 2009 22:03
Cudne ,przypomina mi dzieciństwo bardzo ….
~jan
1 Styczeń 2009 23:48
Fantastyczna plastyka i głębiaPrzestrzeń w 6 wymiarachten czwarty to mróz,ten piąty to dźwięk,ten szósty to zapach i jeszcze dotyk wiatru i słońca.Uwielbiam fotki „pod światło”