Mam nadzieję, że populacja rogatych kumpli Filipa odradza się po ostatnich odstrzałach. W zeszłym roku na jesieni na szlakach było w Bieszczadach wyjątkowo cicho …;(( Może w tym roku posłucham sobie jelenich śpiewów. Zanosi się, że wyląduję w X 2010 w Wetlinie, bo Piwniczna Zdr. i okolice liżą rany po powodziach. Ciekawa jestem jak sytuacja ma się pod Połoninami, czy można dojechać, czy mosty są całe w Cisnej, Wetlinie i Ustrzykach ? Dajcie znać, jeśli coś wiecie, pięknie proszę 8))
Miałam w tym roku to szczęście zapoznać się z Filipem na Wetlińskiej;-) Podobno był wychowywany przez ludzi, a potem wypuszczony na wolność. Wiesz coś więcej na jego temat? Pozdrawiam serdecznie.
Witam serdecznie! Właśnie wróciłam z Cisnej i chodziłam, przynajmniej częściowo, Pana ścieżkami. Zostawiłam pozdrowienia od wiernej oglądaczki u Pana Kolegi w Ostoi. Ale tutaj pozdrawiam raz jeszcze i wyrażam wielki szacunek dla tej galerii, zaglądam tu od kilku lat.
Kapliczka jest niedaleko Odrzechowej, dokładnie N49 31.628 E21 59.379, Nie znam jej historii. Występuje na mapach WIG z 1937 r. Na starszych jej nie ma. Obok przebiega gruntowa droga z Odrzechowej do Wygnanki, która 80 m dalej krzyżuje się z szosą.
Ciekawa jestem dziejów tej kapliczki ? Wygląda na zadbaną. Pewnie kiedyś rosły przy niej drzewa i biegła polna droga. Potem przyszedł czas PGR-ów, … że też się ostała w tym bezkresie ziemi uprawnej ? W jakiej miejscowości stoi ten krzyż ?
Były powodem niedostatecznej oceny jaką otrzymałem w pierwszym dniu nauki w szkole, w pierwszej klasie. Pani poleciła narysować słonecznik, a ja nie potrafiłem. Nie uwierzyła, nakrzyczała na mnie, sądząc że odmawiam. A ja umiałem zrobić łuk, procę, nakręcany traktorek z drewnianej szpulki po niciach, naprawić latarkę, wyciągnąć wodę ze studni,…, ale nie umiałem trzymać kredki. Rodzice sądzili, że tego nauczę się w szkole. Nie przejąłem się tą oceną bo nawet nie wiedziałem co to znaczy. Bardziej dotkliwe były drwiny kolegów więc dochodziło do bójek po lekcjach. Tak zostałem niegrzecznym chłopcem na kilka lat. Pani na mnie krzyczała, czasem biła po głowie (nie tylko mnie). Gdy koledzy się śmiali (trudno się dziwić bo to gdy ktoś oberwał było jedyną rozrywką w nudnej szkole), to rachunki wyrównywało się podczas powrotu do domu. Po nikogo nikt nie przychodził, kilka kilometrów pozwalało załatwić wiele spraw. Rodzicom lepiej było się nie skarżyć bo uważali, że Pani ma zawsze rację, a skoro koledzy się ciebie śmieją to widocznie jesteś fajtłapą lub ofermą.
Wspomnienia które pamięć rejestruje z niesamowitą szczegółowością najczęściej przepełnione są goryczką niezrozumienia przez innych , poczucia niesprawiedliwości i samotności w przeżywaniu „bólu”.Może to czyni człowieka wrażliwym?Zdjęcia są niezwykłe!!!Pozdrawiam.
Co do słoneczników, to wspaniale, że gdzieś jeszcze się je uprawia. Te pożyteczne, miododajne kwiaty karmią takie głodomory jak trzmiele, które są gatunkiem ginącym a przecież o niebo sprawniej zapylającym niż ich pracowite krewne. Bez takich roślin jak słoneczniki, malwy, dalie, dziewanny, dzwonki, itp. nasze trzmiele głodują, więc sadźmy w naszych ogródkach tradycyjne ‘wsiowe’ kwiaty zamiast miejskich azalii, miniaturowych wierzb i tui. Dzisiejsze słoneczniki na pewno spodobałyby się nauczycielce i dwójka w dzienniczku byłaby poprawiona na piątkę, bo kiedyś nie było szóstek w skali ocen, prawda ? Po kilkunastoletnie dzieci nikt nie jeździł do szkoły samochodem jak dziś, gdy mają do domu trzy przecznice na piechotę. Mamusia nie pytała się 12-latki, czy założyła czyste majteczki. To było oczywiste ! Nikt nie zadawał głupich pytań, bo dzieci się od małego wychowywało i uczyło odpowiedzialności a nie hodowało bezstresowo Dziś, gdy słyszę o godz.17.00 syreny na ‘Godzinę W’, to myślę o tych małych łącznikach Powstania Warszawskiego, uczących się topografii miasta i przemykających wśród ruin z pocztą i rozkazami. Wiedzieli, co mają robić, choć mieli prawo wyboru .Gdyby ktoś ich zapytał: ‘Kto ty jesteś ?’, otrzymałby odpowiedź: ‘Polak mały !’ Wojna to koszmar, ale jeszcze gorsze jest życie w niewoli, upodleniu i zagładzie … więc dla każdego godnego Polaka, pełnoletniego czy nie, jedynym świadomym wyborem musiała być: walka ! Myślę, że czas tych 66-ciu lat, który upłynął od tamtych dni niczego nie zmienił w rozumieniu tych kwestii …. Albo ma się serce, honor i godność, albo nie. Bohaterem nikt się nie rodzi tylko się staje przez wychowanie i codzienne własne wybory. W końcu, nikt z nas nie żyje wiecznie … a zburzona Warszawa, choć nie tak piękna, została odbudowana. Urodziłam się na Warszawskiej Woli i dziś będę na Wolskim Cmentarzu pod pomnikiem Poległych Niepokonanych. Ważne, że dziś mówimy i myślimy po polsku, a nie po rosyjsku, a naszym bohaterem jest Kościuszko a nie Suworow.
no ale na szczescie nie obrzydzilo to Panu, Panie Waldku niewinnych niczemu przeciez slonecznikow no i fajnie, bo teraz sie tu smieja do mnie pelna geba lata…
JAk grzyb atomowy Uwielbiam Twoje pejzarze, sama dopiero sie ucze i widze jak wiele mam brakow i pracy przede mna.Zapraszam na moj foto blog : http://www.czarna28.blogspot.com/
JAk grzyb atomowy Uwielbiam Twoje pejzarze, sama dopiero sie ucze i widze jak wiele mam brakow i pracy przede mna.Zapraszam na moj foto blog : http://www.czarna28.blogspot.com/
Miałam kiedyś podobną pocztówkę, wyglądała jak z bajki, jakby się zatrzymał na niej czas… albo klatka z filmu „Między niebem a piekłem” z Robinem Wiliamsem…ahhhhh
Wszystkie obrazy są cudowne,trudno oderwać oczy od tych przepięknych widoków,piękno jest nie tylko w tych obrazach ale w duszy fotografa,pozdrawiam Teresa.
jak żałuję, że w tym roku nie mogę wyjechać w Bieszczady! ZAwsze gdy patrzę na te zdjęcia, mam wrazenie, że na płaskim Mazowszu nigdy nie znajdę takich widoków…
Niezawodnie, o każdej porze dnia i roku, w upale, burzy i zamieci. Ilu ludzi na nią spojrzało? Ilu się przy niej modliło? Komu pomogła? Kto i dlaczego ją kiedyś podpalił?
Aż chce się krzyknąć: ‘Dzięki Ci, Panie za Twe hojne dary !’ … Może to sama natura w postaci pioruna podpaliła stary krzyż ? Natura bywa nieobliczalna i … magiczna, jak na dolnym zdjęciu.
Nigdy nie wyrosnę z tej przypadłości. Niezmiennie nie mogę oderwać oczu (i obiektywu) od barw i kształtów chmur, gór, drzew, traw. I często ten zachód, który właśnie oglądam wydaje się najpiękniejszym w życiu. Tak było i tym razem. A przecież nie wiedziałem, że w czasie gdy brodziłem pośród mokrych po burzy traw, na świat przyszła Hania. Jej rodziców stali czytelnicy bloga poznali rok temu.
Jakiś czas temu to był tylko sen kogoś tam – teraz najprawdziwsze szczęście i radość nie tylko dla Rodziców… Dołączam się do gratulacji i ciepłych słów pomyślności.
Kobiety ,które rodzą się o zachodzie słońca mają wspaniałych mężów… A te kolory na niebie ogłosiły światu że na świat przyszła niezwykła osoba. Taki widok powinien zawisnąć nad jej łóżeczkiem….>
100-u lat tak pięknych zachodów słońca dla małej Hani ) Gratulacje dla Rodziców i Dziadków ! Czy ten pierwszy wieczór w życiu Hani był 22 lipca, bo jesli tak, to jest już Ona chyba zodiakalną Lwicą … a jeśli 21 lipca to na 100% jest, tak jak ja, Raczkiem z lwim ogonem
Patrzysz i zapisujesz fotografią. To mało, prawda? Bo chciałbyś też zawrzeć siebie z tym wszystkim, co w takiej chwili wypełnia Cię, patrzącego..Ten zachód będziesz pamiętał razem z narodzeniem nowego człowieka.Czy takie będzie niebo? Jak stworzony przez Ciebie obraz, zaklęty w tej panoramie?Gratuluję gwiazdki Pozdrawiam.Wszystkiego pięknego życzę maleństwu oraz Rodzicom )
http://espresso-fotochwile.blogspot.com/
Dziś, gdy słyszę o godz.17.00 syreny na ‘Godzinę W’, to myślę o tych małych łącznikach Powstania Warszawskiego, uczących się topografii miasta i przemykających wśród ruin z pocztą i rozkazami. Wiedzieli, co mają robić, choć mieli prawo wyboru .Gdyby ktoś ich zapytał: ‘Kto ty jesteś ?’, otrzymałby odpowiedź: ‘Polak mały !’ Wojna to koszmar, ale jeszcze gorsze jest życie w niewoli, upodleniu i zagładzie … więc dla każdego godnego Polaka, pełnoletniego czy nie, jedynym świadomym wyborem musiała być: walka ! Myślę, że czas tych 66-ciu lat, który upłynął od tamtych dni niczego nie zmienił w rozumieniu tych kwestii …. Albo ma się serce, honor i godność, albo nie. Bohaterem nikt się nie rodzi tylko się staje przez wychowanie i codzienne własne wybory. W końcu, nikt z nas nie żyje wiecznie … a zburzona Warszawa, choć nie tak piękna, została odbudowana. Urodziłam się na Warszawskiej Woli i dziś będę na Wolskim Cmentarzu pod pomnikiem Poległych Niepokonanych. Ważne, że dziś mówimy i myślimy po polsku, a nie po rosyjsku, a naszym bohaterem jest Kościuszko a nie Suworow.
~nell
15 Wrzesień 2010 19:00
Łaaał! Piękne zdjęcie!
Świetne poprostu!polecam stronke http://www.photosynell.blog.onet.plpiękne zdjęcie!!!
~Lady of Light
9 Wrzesień 2010 14:12
Świetne! Trzeba mic niesamowitego farta by takiego spotka i zdążyc uchwycic. Gratuluje
robertkabacinski@onet.eu
8 Wrzesień 2010 23:17
Piękne zdjęcie !!!!Szkoda że mnie tam nie było.pozdrawiam serdecznieRobert
~czado
8 Wrzesień 2010 21:15
W parku się chyba nie strzela?
~hunter
8 Wrzesień 2010 21:05
Selekcyjny, do odstrzału
~Carrmelita
7 Wrzesień 2010 11:27
Mam nadzieję, że populacja rogatych kumpli Filipa odradza się po ostatnich odstrzałach. W zeszłym roku na jesieni na szlakach było w Bieszczadach wyjątkowo cicho …;(( Może w tym roku posłucham sobie jelenich śpiewów. Zanosi się, że wyląduję w X 2010 w Wetlinie, bo Piwniczna Zdr. i okolice liżą rany po powodziach. Ciekawa jestem jak sytuacja ma się pod Połoninami, czy można dojechać, czy mosty są całe w Cisnej, Wetlinie i Ustrzykach ? Dajcie znać, jeśli coś wiecie, pięknie proszę 8))
~espresso
27 Sierpień 2010 18:03
Super!http://espresso-fotochwile.blogspot.com/
~Szymek
25 Sierpień 2010 13:36
Wow Niesamowite!! Tak ująć zwierze to jest coś!! zapraszam do mnie na http://www.peakphoto.blog.onet.pl
~wielokropek...))))
23 Sierpień 2010 20:57
naprawdę takie! zdjęcie zrobiłeś? łał….))
~egerie
23 Sierpień 2010 18:57
Przystojniak, szkoda, że mnie się nie udało z nim spotkać
~krysia
22 Sierpień 2010 18:01
Miałam w tym roku to szczęście zapoznać się z Filipem na Wetlińskiej;-) Podobno był wychowywany przez ludzi, a potem wypuszczony na wolność. Wiesz coś więcej na jego temat? Pozdrawiam serdecznie.
~Julia
22 Sierpień 2010 14:37
Pieknie pozuje!