A może z wiosną ,duszy skrzydła znów wyrosną…

Dobrych Świąt Czado !

Panie Waldku dziękuję że ciągle prowadzi Pan tego bloga, to uczta i pociecha dla ducha gdy niespokojny jest i tłucze się wewnątrz.

A w sercu jakbyś miał listopad..

Piekne … U mnie w ogrodku przekwitly juz zonkile i tulipany. Wisona w pelni. Wrecz lato, bo temp. siegaja 27 C. A tutaj zima. Pozdrawiam!

Piękne, niebiańskie wręcz błękity … I piękny Pikuj, niczym pierś Matki- Ziemi … Ależ mam skojarzenia

Nie chcę rozwijać tutaj wątku o technice fotografii, są lepsze strony poświęcone tej tematyce. Odpowiem krótko: lepszy sprzęt lepsze zdjęcia – obiektyw ma bardzo duży wpływ na kolory (czystość odcień, czerń) o ostrości nie wspominając podobnie jak użyte body (tu EOS 30D) i oprogramowanie do konwersji z RAW’a. Wersja programu DPP zawsze najnowsza. Użyłem obiektywu Canon 17-85 EFS IS. Jest uniwersalny. Nie fotografuję z samochodu, robię dziesiątki km w górach, nie mam miejsca w plecaku ani czasu na rozkładanie statywu (czasem bardzo by się przydał). Wymiana obiektywu w terenie to spory problem (mróz, wiatr, śnieg, deszcz, pył). Noszenie dwóch body odpada. Dlatego jest jak jest – nie najlepiej, nie najgorzej.

To kwestia poprawnej ekspozycji (kontrola na histogramie RGB) i „wywołaniu” RAW’a (używam programu Canon DPP). Obiektyw przeciętny.

Pikuj? W ostatni weekend mimo równie cudownej pogody w polskiej części Bieszczad Pikuja nie było widać – zbyt mała przejrzystość powietrza. To był prawdopodobnie ostatni zimowy weekend w Bieszczadach, załapaliśmy się w ostatnim momencie, by po lodzie wchodzić na Rawki, czy fotografować w całości zaśnieżone Połoniny… teraz już tylko wypatrywać śnieżyc z Dwernika P.S. substytut stuptutów miał wzięcie – dzięki.

Ach!!! Gratulacje za wspaniałe zdjęcia. Zimą tam jeszcze nie byłem.

Byłam tam niedawno. Specjalnie pojechaliśmy przez Zdrój, jadąc do Bardiowa, by zobaczyć te okolice także na przedwiośniu.

Zaglądam tu codziennie ,jakbym sprawdzała czy śnieg stopniał do reszty i nie zazieleniła się trawa,a przy okazji nadziwić się nie mogę ,że tam jest tak pięknie,i pewna myśl zaczęła kiełkować w mojej głowie ….. pozdrawiam

…A przecież mi żal…

Jak zawsze lubię kolor tak Twoje fotografie czarnobiałe są po prostu cudne

Przecudne zdjęcia !Pozostaje jak zwykle wewnętrzny zachwyt którego nie sposób wyrazić słowem.Po prostu odlot. Dzięki takim chwilom ładują się moje rozładowane życiem babskie baterie.Dziękuję !

Oko się cieszy a za serce chwyta tęsknota

Jak wszystko ułoży się po myśli to będę tam 16-18 marca … żeby się udało…

Niezwykłe zdjęcia. Pierwsze nawet grozę może wywołać. Niesamowite widoki, eh żeby tylko na chwilkę być tam i cieszyć oczy takimi widokami.