To niesamowite – ile pięknych zdjęć robisz w ukochanych Bieszczadach. Jakże Ci zazdroszczę – widzę, że jesteś na co dzień w górkach. Ja mogę tylko podziwiać te piękne zdjęcia. Tak trzymaj !
A ja bym powiedziała, że to jest wodospad… woda płynie ze wszystkich stron do środka Jesteś mistrzem w swoim fachy Dziękuję że się potrafisz dzielić tym, co masz, czyli swoim talentem. Podziwiam Twoje zdjęcia od dawna Pozdrawiam serdecznie
Ależ masz skojarzenia. Ale muszę przyznać , że trafne, bo te chmury rzeczywiscie przypominają meduzę. I kto by pomyslał troszeczke morza w górach. no,no
…”Niebo tajemnic mam nad głową (…) Czy to jawa, czy marzenie, Które opływa mię bezkreśnie? Zda się – każdej pieśni drżenie Dźwięczało przedtem – niegdyś – we śnie?” („Śród nocy”B.L.) Dziękuję, że patrzysz i widzisz…
A ja uparcie bede Cie namawiał w łemkowskie strony Beskid Niski już jest w twoich pracha a może tak okolie Magurskiego Narodowego By Cie interesowały ?;) Pozdrawiam.
Hej.Jestem Zuzia.Moja przyjaciółka poleciła ten blog i jest świetny:) lubie zdjęcia robić i oglądać:) to poprzednie zdjecie super znam, bo na własne oczy widziałam ten widoczek:) Bieszczady,mmm:) pozdrawiam i zapraszam na http://eternally-23.blog.onet.pl/ jeśli masz ochote;)
Wcale się nie dziwię , że podgląda. Takie widoki to bym mogła oglądac codzień i by się nie znudziły, bo góry są takie zmienne i fascynujące. Pozdrowionka
Teraz już mogę powiedzieć, że tam byłam,widziałam i tęsknię, tęsknię, tęsknię…do tych przepięknych widoków, spokoju, przyjaznej atmosfery…ehh. Pozdrawiam i zazdroszczę Ci, że jesteś tam tak często.
Dzięki nenyan;) …ważniejesze od świadomości jest ludzkie uświadomienie, moja wyobraźnia już wpadła w zachwyt, mimo to wolę real i kiedyś znajdę się tam…na pewno…
pozwalam sobie udzielić odpowiedzi: zrobić jak najwięcej się da. spróbuj sobie wyobrazić te z 360 stopni dookoła Czado, które znalazły się poza kadrem…
za takimi Bieszczadami najbardziej tęsknię. kiedy jest cicho, coraz ciszej, a góry powoli przygotowują się do snu, tulą się do mgieł i ubierają w ciepłe, miękkie barwy wieczoru. na szlakach można spotkać przeważnie już tylko tych, którzy schodzą w dolinę, niektórzy z nich coraz szybciej i szybciej, chcąc uciec przed nadchodzącym zmierzchem. a my jakoś tak zupełnie naturalnie mówimy tylko szeptem, żeby nie płoszyć tej małej pięknej bajki, która się snuje przed naszymi oczami. albo nie mówimy nic, zachwyceni i tak po prostu, tak zwyczajnie szczęśliwi. wymieniamy tylko porozumiewawcze spojrzenia i uśmiechy. bo przecież jesteśmy właśnie tam, dokąd chcieliśmy dojść…wiesz, Czado, Twoje fotografie uświadamiają mi, jak bardzo bardzo brakuje mi tych Miejsc, jak bardzo brakuje mi mnie właśnie Tam. bo przecież to wszystko co mi najbliższe, to klisze i te nieistniejące fotografie, zapamiętane gdzieś tam w środku i ten skrawek mapy na Końcu Świata, w którym jakoś łatwiej wierzyć, że spełniają się marzenia, a szczęście nie jest igraniem losu z nami. dziękuję, to będą dzisiaj bardzo ładne sny. dobrej nocy, bardzo bieszczadzkiej i gwieździstej.
Kwiaty, zioła i wszelkie rośliny są, jak wiadomo, wrażliwe na piękno krajobrazu. Dlatego te maleństwa wspięły się na paluszki, na skalistą, niegościnną glebę, zadarły kielichy i płatki do góry, by dalej i więcej widzieć. Przy okazji pozowały do zdjęcia. Są fotogeniczne bez dwóch zdań.
Właśnie wróciłam z Polańczyka po trzytygodniowym pobycie zakochana w Bieszczadach. Siedzę przed monitorem i czuję się, jakbym nadal tam była… Dziękuję… Ola
Sama nie wiem co piekniejsze po zachodzie czy powitanie? Po cichu liczyłam że będzie uczta dla ducha po Twoim powrocie z Bieszczad. Dzięki za swoisty sposób pokazania piekna!
To jest właśnie cudowne w tych górach kochanych – te trawy i kwiaty i chmury i słońce i wszystkie żyjątka- te małe i te wielkie. Dzieli Ci za tak cudowne zdjęcie. To mi przypomina, że przed wielu laty moja dusza tam została i wędruje po Połoninach.
Siedzę teraz w dusznym, gorącym biurze. Jeszcze całe dwie godziny przed monitorem. Twoje zdjęcia są jak powiew wiatru na połoninach. Dziekuję Ci za to.
Uprzedzając ew. pytania. Zdjęcie zrobione jest wieczorem po zachodzie słońca. Nie jest ciemne, tak tam było. Lubię poczekać gdzieś wysoko, aż się zupełnie ściemni. Nie zawsze i nie wszędzie tak można ale się udało.
Dziękuję za cierpliwość podczas mojego pobytu w Bieszczadach. Mam trochę nowych zdjęć i ambitny plan ich publikacji. Pozdrawiam i zapraszam.
Byłeś w Mordorze … schodziłeś w dół czeluści piekła, pełnego Orków i niosłeś z Frodo i Samem pierścień, by go rzucić w ogień,z którego powstał, w lawę Góry Przeznaczenia … i wróciłeś zwieńczony laurem Elfów.
Wspaniałe… Aż barak mi słów na skomentowanie tego zdjęcia… Jest cudowne. Nawet nie wiesz jak bardzo zazdroszczę Ci pobytu w takim miejcu. Co roku jestem w górach ale nigdy nie miałam ze sobą aparatu aby uwiecznić na zdjęciu tak piękny widok. Jeżeli masz ochotę to wpadnij do mnie ( http://tykonadzieja.blog.onet.pl ) Pozdrawiam.
No to czekam z niecierpliwością na dalsze fotograficzne relacje z tej wyprawy. To zdjęcie jest super, a widok fascynujący. U mnie też niebo na blogu, tylko troszke inne, bo u mnie nie ma gór. Pozdrowionka
Kolory są wyśmienite, szkoda że nie może to długo trwać, ale cieszmy sie przynajmniej tą krótką chwilą i upamiętniajmy ją tak jak TY to robisz. Pozdrawiam
Piękne. Cudowne… A ja na razie siedzę w Krakowie. Kocham to miasto, ale chciałabym się już znaleźć w Bieszczadach. Szczególnie jak oglądam te zdjęcia..
Ha, zazdroszczę Ci przebywania po zmroku w górach. po ciemku …A w przyszła niedzielę jadę w Bieszczady! Do Wetliny oczywiście. Rok czasu tam nie byłam…
Lubisz Bieszczady?Bo tam…… cicho potok gada, gwarzy pośród skał o tym deszczu co z chmóry trochę wody dał. Świerki zapatrzone w horyzontu kres, głowy pragną wysoko, jak najwyżej wznieść.Porankiem…… tu, w dolinach wstaje mgłą wilgotny dzień, szczyty ogniem płoną, stoki kryje cień. Mokre rosą trawy wypatrują dnia, ciepła, który pierwszy słońc promień da.W ciągu dnia…… tęczą kwiatów barwny połoniny łan, słońcem wypełniony jagodowy dzban. Pachnie świeżym sianem pokos pysznych traw, owiec dzwoneczkami cisza niebu gra.Wieczorem…… serenadą świerszczy, kaskadami gwiazd, noc w zadumie kroczy mroku ścieląc płaszcz, wielkim wozem księżyc rusza na swój szlak, pozłocistym sierpem gasi lampy dnia.Piękny blog! Piękne fotki! Możesz liczyć na to, że często będę Cię odwiedzała, pozdrawiam!
Mama pytanie?? Czy ty jak wstawiasz zdjecia na bloga przez tyle lat musi zabraknac ci pamieci!!!! Powiedz mi ja to robisz, że starscza Ci pamięC??? mojdres bloga to http://www.abc-zwierzat.blog.onet.pl jeśli robi się to w jakims programie to napisz mi jak dokładnie to zrobić.
Mama pytanie?? Czy ty jak wstawiasz zdjecia na bloga przez tyle lat musi zabraknac ci pamieci!!!! Powiedz mi ja to robisz, że starscza Ci pamięC??? mojdres bloga to http://www.abc-zwierzat.blog.onet.pl jeśli robi się to w jakims programie to napisz mi jak dokładnie to zrobić.
No superowe te zdjęcie… A te kolory też cudowne… Ja również zajmuje się fotografią – jak chcesz to wpadnij do mnie. Oto link – http://albumfoto.blog.onet.pl/ Pozdrawiam
Taka piękna czewień, zmysłowo rozrzucona po niebie… Robisz zdjęcia piesków? Jeśli tak, proszę prześlij mi kilka na mój e-mail. Pojawił Ci się, proszę… Są piękne
cuudnie, to musi być interesujące zatrzymywać w ten sposób najpiękniejsze wspomnienia z poznanych miejsc . Chyba każdy lubi robić zdjęcia, lecz nie każdemu udaje się uchwycić najbardziej poruszający moment, podziwiam takich ludzi, bo to oni pomagają innym odnaleźć piękno w swoim sercu…ytillia.blog.pl
Ależ pięknie. Na prawde jest tam tak cudownie? Ja kocham góry , ale w Bieszczadach jeszcze nie byłą. Zwasze było za daleko. Może wreszcie zdecyduje sie tam pojechać w jakiejś kolejnej wyprawie urlopowej.Pozdrawiam
Ja widzę na zdjęciu modliszkę zamiast diabełka i obok trzy śpiące pisklaki o czarnych dziobach i żółtawych główkach. Są jeszcze młode rosiczki, które dopiero kiedyś połkną muchę, ale dziś jeszcze nie potrafią.
ŚLICZNE!!! nie wiem czy Pan slyszal jest organizowany konkurs National Geographic (prosze wejsc na oficjalan str) mialby Pan na prawde duze szanse!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! warto sprobowac zdjecia po prostu az zatykaja
supcio, ten listek po prawej- diabełek a tę poniżej z kolorowymi zakończeniami ( mam nadzieję, że wiadomo o co chodzi) to łabedzie, czyz nie tak? piekne, pozdrawiam
Diabełek… a raczej diablica!! Świetne :]Jestem tutaj po raz pierwszy, na razie tylko pobieżnie przejrzałam Twoje fotografie i stwierdzam, że są cudowne :] Niedługo wpadnę na dłużej, aby obejrzeć dokładnie. Serdecznie pozdrawiam i zapraszam http://wizualnie.blog.onet.pl
Chciałam zareklamować coś bardzo dla mnie ważnego. Mianowicie na http://samsung-pro.pl/index.php jest konkurs fotograficzny. I bardzo bym prosiła o głosy na foteczke Fotka przedstawia kolesia ubranego w bluze „KoRn” opartego o reklane piwa „Lech”. Żeby zobaczyć fotke w pełni trzeba powiększyć. Fotka zamieszczona jest w dziale „galeria” ale żeby zagłosować należy zalogować się w „zgłoś prace” i zaznaczyć „chcę tylko oceniać”. Była bym bardzo bardzo wdzięczna za wszytkie wysokie oceny. Jest to dla mnie bardzo wazna sprawa.
Jejku, ależ dawno mnie tutaj nie było! Najpierw czasu nie było, później na wakacje wyjechałam… No, ale Twój blog jest jak narkotyk – musiałam kiedyś wrócić, żeby sobie na moje kochane Beskidy popatrzeć. To może skomentuje wszystko jednym słowem, wielokrotnie już powtarzanym: P I Ę K N E!
Mistrzowska fotografia. Ogółem biorąc Twoje dzieła, bo tak można je nazwać dają człowiekowi radość i uczucie zadowolenia z tego, że nasz kraj, choć biedny (chodzi tu o strukturę polityczną) to bogaty w naturze. Dzięki takim ludziom jak Ty poznajemy piękno naszej ziemi. Również zajmuję się fotografowaniem ale amatorsko. Kocham to, bo nie ma nic lepszego jak satysfakcja uzyskiwana dzięki dobremu ujęciu. Zapraszam więc do mnie w wolnej chwili, na mój skromny blog http://www.linoskoczek1991.blog.onet.pl Opinia takiego fachowca jak Ty bardzo się przyda i doda ochoty do daleszej pracy. Dodaję Cię do linków…
naprawde coś niesamowitego!!! Ja sama od pewnego czasu robie zdjecia…..a raczej próbuje,dlatego wyobrażam sobie jak wiele cierpliwości, czasu i serca musi Pan wkładać w każde z tych zdjęć!!! Trzeba być naprawde bardzo pomysłowym aby zrobić przynajmniej takie zdjęcie jak to na górze.Bede sie na Panu wzorowac;)) Pozdrawiam
Po prostu… rozbraja mnie Pan, Panie Czado:):) Moja wyobraźnia jest zbyt wąska, aby ogarnęła TAKĄ wrażliwość:) (i spostrzegawczość;))Pozdarawiam ciepło!
Calude Monet (nie Manet!) uznany za najwybitniejszego impresjonistę malował namiętnie stogi siana w Giverny; o każdej porze dnia, przy każdej pogodzie i chyba w każdym możliwym świetle…warte obejrzenia…gorąco polecam – skala barw od soczystych letnich zieleni, podobnie jak na tym zdjęciu, po purpury i fiolety zachodów słońca.P.S.Monet powiedzmy, że zapoczątkował impresjonizm, to od jego obrazu pt. „Impresja. Wschód słońca” wzięła się nazwa tego kierunku w malarstwie.
I pomyśleć, że jeszcze 2 lata temu zbierałam siano u rodziców…. Aż mi sie łezka zakręciła… Cóż to teraz za wieś skoro nikt nawet krówki nie ma ze świeżym mleczkiem, a co dopiero mówiąc o zbieraniu siana. Tego zapachu świeżo skoszonej trawy nigdy nie zapomne. Wspomnienia
Czado-we zdjęcie!!!! Super to wyglda. masz bardzo wyraźne te zdjęcia. I te kolory – piękne. ja również zajmuje się fotografią i mam trochę zdjątek… Jak chcecie to wpadajcie do mnie. oto link – http://albumfoto.blog.onet.pl/ Pozdrawiam.
Znalazłam się na tym blogu przypadkowo…ale nie żałuję…zdjęcia są cudowne…To piekne, że są osoby, które zachwycają się naturą i mogą choć przez chwile uszczęśliwić ludzi, którzy nie mają czasu na jej poznawanie,a dzięki Panu wiele osób może choć przez chwile przenieść się w tak cudowne miejsca…najpiekniejsze jest to co stworzyła natura, to,w co nie ingeruje człowiek…pozdrawiam…
Uff.. jak pięknie, coraz bardziej nie mogę się doczekać urlopu i wyjazdu w góry. Ten widok przepiękny, patrząc na niego czuję zapach świeżego sianka. Ależ zrobiło sie błogo. Pozdrawiam Cię serdecznie
Gdy się już trochę odrosło od ziemi pomagało się układać to siano na wozie i na strychu tak nagrzanym, że brakowało tchu. A później chodziło się tam spać razem z kotami co było jedną z wakacyjnych atrakcji. Daj znać gdy będziesz w moich okolicach. Pozdrawiam.
No właśnie, jak to dobrze, że są JESZCZE miejsca, gdzie ludzie kopią siano. Całe nogi sie miało „wydropane”, a i o żadnych środkach na komary nie było mowy. A jaka była frajda jechać na wozie pełnym siana i potem „tolać sie” się na nim w stodole!
Wiesz ja uwiebiam zdjęcia z ruinami zamków, kościołów, fortec są przepiękne to też mi się bardzo podoba. To sa bardzo tajemnicze miejsca mające w sobie dużo historii. Sam nie mogę doczekać się jakiejś pensji bym mógł takie zdjęcia porobić bo u mnie w okolicach nie ma czegoś takiego. Pozdrawiam
Co tu dużo mówić – świetne zdjęcie… Wpadam do ciebie regularnie… Wpadnij też do mnie i oceń moje fotki.. Zapraszam do mnie na forum na temat fotografii kolorowych i czarno-białych. http://albumfoto.blog.onet.pl/ najaktywniejszych nagrodze 10 komami!!! Pozdrawiam
Stojąca obok dzwonnicy cerkiew runęła bo nie miał kto poprawić dachu. Burmistrz ograniczył działania do przybicia kartki z komunikatem „Obiekt grozi zawaleniem. Wstęp wzbroniony pod karą grzywny”… no i zawalilo się.
Ciekawe pytanie. Kiedy runie? czy kiedy wreszcie się ktoś tym zajmie , by zachować cos dla potomnych? Ciekawe ujęcie. I ciekawe jaka bedzie odpowiedź.Pozdrawiam
Jesteś mistrzem w swoim fachy 
Beskid Niski już jest w twoich pracha a może tak okolie Magurskiego Narodowego By Cie interesowały ?;) Pozdrawiam.
Pozdrawiam
~czado
20 Maj 2009 21:44
W rzeczy samej… pozdrawiam
~Werka
20 Maj 2009 21:21
A w głębi Pliszka
~czado
24 Lipiec 2006 23:03
Owszem, często to robię
~Dana Z
24 Lipiec 2006 22:22
To niesamowite – ile pięknych zdjęć robisz w ukochanych Bieszczadach. Jakże Ci zazdroszczę – widzę, że jesteś na co dzień w górkach. Ja mogę tylko podziwiać te piękne zdjęcia. Tak trzymaj !
~manna
24 Lipiec 2006 21:38
Fantastyczny koloryt! Czy Ty tam „czadowałeś” na ten moment żeby uchwycić taki rudy błysk?