Widoki są przepiękne…jednak nie musisz jechać na Ukrainę aby takie znaleźć, zapraszam na Warmię tam jest podobnie. Jestem teraz daleko ale dzieki Tobie poczulam ciepło mojej Warmii. Dziekuje.
Dziękuję… ale to beda wyjatkowe podziekowania. Teraz jest listopad, ale komentujke zdjecie z sierpnia. Dlaczego? gdy weszlam na twoj blog dostrzeglam maly napis Ukraina. Kliknęłam… i zobaczyłam kawałeczek Jego świata. Świata kogoś, kogo bardzo kochałam… kogoś kto wyjechał. Dziękuję…. za odnowienie wspomnien. … iii.blog.onet.pl
zerknęlam na inne komentarze sa bardzo poetyckie i w ogole ale nie bede niczego takiego wymyslac i napisze swoimi slowami: te zdjecia sa naprawde piekne nie wiem jak pan to robi ale to jest THE BEST!!!!!!!!!!!
Za oknem mrozna zima, a tu- laka pelna kwiatow! Jak mozna przejsc obojetnie obok takich zdjec? Pozdrawiam i nadal zycze zapalu do tworzenia tego rodzaju sztuki. Bo patrzec trzeba umiec.
To jest wlasnie to ! Dziekuje. Nie wiedzialam, ze spelnia Pan marzenia i czyta komentarze ” z lata”. Musialabym pod kazdym zdjeciem cos napisac, bo na prawde podobaja mi sie wszystkie ! A teraz juz oddalam sie i w ciszy ” spaceruje”, pochlaniajac kolory, zapachy i to wszystko dzieki czemu- wciaz tu powracam!
Alez tak ! Dziekuje ponownie! I laki i sniegi … wszystko widziane przez Pana ( a za tym posrednictwem i przez nas) jest po prostu PIEKNE! I tak ma wlasnie byc.
Gdy byłam małym dzieckiem, dziadek plótł mi wianki, a ja zakładając je na głowę mówiłam, że jestem królową kwiatów. To zdjęcie przypomniało mi o cudownym dzieciństwie.
Od 11 lat nie widzialam rumiankow -na polu, w trawach, wsrod innych kwiatow. Ich namiastke kupuje w duzym sklepie, w duzym miescie, w duzym panstwie… ale to nie to samo.
Ten storczyk nazywa się podkolan biały. Oczywiście jest pod ochroną. Kiedy mieszkaliśmy w Bieszczadach, przynieśliśmy mamie ich bukiecik – tak oszałamiająco pachniał! Ojciec mało nie zemdlał, ale skąd my mieliśmy o tym wiedzieć? chociaż mieszkam na Pogórzu, ale u nas nie rosną na łąkach…
Kiedys kolezanka babci ( z Dukli) przywiozla mi bukiecik pachnacych kwiatkow. I to byly wlasnie te! Chyba byly pod ochrona, jak dobrze pamietam. Wtedy oburzylam sie ,bo takich zrywac nie wolno …, a teraz po „dziesiatkach” lat znow pamietam jak one pachna! Dziekuje!
~zef
7 Styczeń 2005 18:37
To robi wrażenie. Nie jestem znawcą, ale cudowne na tym zjęciu jest wszystko: krajobraz, światło, perspektywa itp. Dziękuję!
~czado
2 Grudzień 2004 13:06
Mnie bliżej na Urainę niż na Warmię, ale dziekuje za zaproszenie, nie wykluczam wyprawy…
~monika_m7@op.pl
2 Grudzień 2004 12:07
Widoki są przepiękne…jednak nie musisz jechać na Ukrainę aby takie znaleźć, zapraszam na Warmię tam jest podobnie. Jestem teraz daleko ale dzieki Tobie poczulam ciepło mojej Warmii. Dziekuje.
~obserwatorka
10 Listopad 2004 18:22
Ukraina to moje wielkie niespełnione marzenie, dziękuję z całego serca, że pokazałeś mi ten widok…
~Ivona
6 Listopad 2004 20:50
Dziękuję… ale to beda wyjatkowe podziekowania. Teraz jest listopad, ale komentujke zdjecie z sierpnia. Dlaczego? gdy weszlam na twoj blog dostrzeglam maly napis Ukraina. Kliknęłam… i zobaczyłam kawałeczek Jego świata. Świata kogoś, kogo bardzo kochałam… kogoś kto wyjechał. Dziękuję…. za odnowienie wspomnien. … iii.blog.onet.pl
~Julia
4 Listopad 2004 22:30
Po prostu PIEKNO , ktore nie zawsze daje sie opisac…. Dziekuje za przezycia.